Mówią, że wilka ciągnie do lasu. Dokładnie tak można powiedzieć o uczestnikach kilkudniowego wyjazdu edukacyjnego miłośników whisky na kultową wyspę Islay - jeden z sześciu tradycyjnych szkockich regionów produkcji whisky. Otóż nasz folwarczny Klub Wina, zahartowany w cyklicznych degustacyjnych bojach z whisky, zapragnął doświadczyć wyjątkowego klimatu wyspy i jakże charakterystycznego smaku tamtejszej "wody życia" - u źródeł.
Na - nomen omen - dobry początek wspomnijmy o klimacie: zostaliśmy chłodno przywitani przez przenikliwy wiatr, deszcz padający praktycznie poziomo, czy też krupę śnieżną... Mamy co prawda początek kwietnia, ale ponoć o każdej porze roku wyspa Islay potrafi pokazać swój zadziorny "charakterek".
Obecnie na Islay działa 9 destylarnii: Ardbeg, Ardnahoe (najmłodsza - start w 2018 roku), Bowmore (z kolei najstarsza w całej Szkocji - oficjalnie działa od 1779 roku ), Bruichladdich, Bunnahabhain, Caol Ila, Kilchoman, Lagavulin i Laphroaig. Ta ostatnia stała się pierwszym celem naszej wyprawy.
Smagani wiatrem i deszczem odważnie wkroczyliśmy na The Three Distilleries Pathway - ścieżkę "whisky-znawczą" biegnącą z Port Ellen, obejmującą na swym szlaku destylarnie Laphroaig, Lagavulin i Ardbeg.
Ścieżka ma długość 5,5 km i jest w pełni dostępna wg przewodników dla spacerowiczów, rowerzystów, wózków spacerowych i wózków inwalidzkich 🙂
O destylarni Laphroaig, jej historii i teraźniejszości, pisaliśmy już niejednokrotnie, whisky z charakterem gościła też na niejednej degustacji. Ale co innego opisywać, a co innego doświadczyć 🙂 Podkreślamy typowo edukacyjny charakter wyjazdu - udaliśmy się dosłownie "do źródeł", a zdobytą wiedzę będziemy starali się wykorzystać podczas cyklicznych degustacji whisky w Folwarku.
Naszym zamiarem było dogłębne, organoleptyczne zbadanie destylarni, więc oprócz Visitor Centre "musieliśmy" zwiedzić każdy jej kąt, poznać cały proces produkcji whisky oraz oczywiście degustować, degustować, degustować. Przez ponad pięć godzin korzystaliśmy z gościny, co postaramy się uwidocznić w kolejnych wpisach 🙂
Laphroaig to jedyna whisky posiadająca Royal Warrant wydaną przez Księcia Walii (Laphroaig 15-letni jest podobno jego ulubioną szkocką whisky), przyznaną osobiście podczas wizyty w destylarni w 1994 roku.
Również w 1994 roku powstał klub Friends of Laphroaig. Jednym z przywilejów klubowiczów jest możliwość odnalezienia przynależnej im stopy kwadratowej (0.093 m2) torfowiska, na jaką wraz ze wstąpieniem do klubu otrzymuje się dożywotnią dzierżawę. Podmokła torfowa łąka, znajdująca się tuż obok drogi wiodącej z Port Ellen do Laphroaig i dalej do Ardbeg, usiana jest miniaturowymi kolorowymi flagami, wetkniętymi tam przez dumnych dzierżawców z całego świata. Innym powodem, by od czasu do czasu wpaść do Laphroaig z wizytą, jest oferowana tylko i wyłącznie członkom tego klubu możliwość zakupu specjalnych edycji whisky.
Love it or hate it, the distillery is a must visit - od 1815 roku z Laphroaig, albo z „la’froig” - 'pięknej kotliny nad szeroką zatoką', płynie strumieniem whisky, którą można pokochać, lub znienawidzić. Żadnych kompromisów.
W 2015 roku, z okazji 200-lecia istnienia, Laphroaig uruchomił kampanię zachęcającą fanów do dzielenia się własnymi odczuciami... na piśmie. Powstały recenzje a nawet ody do tutejszej whisky. Niektóre z bardziej kolorowych i zapadających w pamięć zostały wydrukowane na ceramicznych płytkach, które wyściełają niemały fragment ściany centrum dla zwiedzających.
„Jak całowanie mojej babci, która paliła 40 dziennie, ale z całą satysfakcją i radością ze zdobycia himalajskiego szczytu.”
Doug Dean, przyjaciel Laphroaiga od 1998 r
Polecamy Państwa uwadze kolejne odcinki dokumentujące kwietniową wyprawę w poszukiwaniu źródeł "wody życia" na wyspie Islay.
Zapraszamy również na cykliczne spotkania z winem i whisky w Folwarku Stara Winiarnia - z pewnością wykorzystamy nabytą podczas eskapady wiedzę i doświadczenie!
