Aberfeldy mieści się w centralnej Szkocji, około pięć mil na wschód od Loch Tay i miasta Kenmore i około 8 mil na południe od Loch Tummel. Wodę czerpie ze strumienia Pitilie Burn, który to przepływa obok destylarni i który od stuleci wykorzystywany jest do produkcji whisky. Aberfeldy jest jedyną szkocką destylarnią używającą tego źródła. Zakład używa tylko szkockiego jęczmienia, drożdży i wody do produkcji swojej whisky.
Obecnie większość z produkcji w zakładzie trafia do zestawiania blendów. W sklepach występuje w postaci 15-letniej single malt firmowanej przez poprzedniego właściciela (Diageo), wchodzącej w skład serii Flora & Fauna. Wesrja ta zastąpiona została w ostatnich latach przed dwie nowe wersje, 12-letnią i 21-letnią. Aberfeldy dostępna jest również w postaci wersji niezależnych dystrybutorów, głównie firmy Gordon & MacPhail z Elgin. Aberfeldy 12yo to whisky o smaku i aromacie dość charakterystycznym dla Highlands - wyraźnie słodowa, stosunkowo mocna o świeżym bukiecie, przez który przebijają się wyraźne, choć niezbyt mocne akcenty torfowe. Bywa określana jako coś pośredniego między ostrymi i mocno torfowymi produktami z Islay (np. Lagavulin) a łagodnymi wyrobami z Lowlands (np. Rosebank).
Założycielem destylarni jest spółka John Dewar & Sons, Ltd., zakład zbudowano w 1896, otwarto zaś w 1898. Aberfeldy powstała w początkach światowej ekspansji firmy Dewars, w czasie gdy firma zyskiwała światową popularność. John A. Dewar, syn założyciela Johna Dewara Seniora, zdał sobie sprawę, że by sprostać wysokim wymaganiom stawianym premium Scotch whisky, muszą jako gorzelnia zagwarantować najwyższą jakość produkowanej przez siebie single malt whisky i muszą jej dostarczać wielkie ilości. Jedynym rozwiązaniem dla obydwu braci było postawienie nowej destylarni, która sprosta ilościowym wymaganiom. Aberfeldy pokazała, że jako marka stała się dla firmy wielkim sukcesem.
Jednakże, działania wojenne podczas I wojny światowej wstrzymały dostawy jęczmienia i w latach 1917 – 1919 firma zmuszona została do zaprzestania produkcji. Po ponownym otwarciu biznesu, marka Dewar's rozkwitła. II wojna światowa równie niekorzystnie odbiła się na kondycji gorzelni i zakład ponownie zamknięto. W 1962 firma otrzymała wyróżnienie nadane przez królową brytyjską Elżbietę II. W 1972 destylarnię rozbudowano tak, by produkcja mogła sprostać rosnącym oczekiwaniom.
W destylarni w dalszym ciągu wykorzystuje się tradycyjne drewniane kadzie fermentacyjne (np. w Macallan kadzie te wykonane są ze stali nierdzewnej) i jak ognie unika się nowinek technicznych w stylu komputeryzacji produkcji itp. W rezultacie, produkcja whisky odbywa się tutaj w niezwykle wolnym tempie. Jak mówi jej manager, Brian Bisset, produkcja whisky opiera się na ludzkich umiejętnościach i doświadczeniu bardziej niż na programach komputerowych. Wykorzystywane w Aberfeldy alembiki posiadają niezwykle szerokie szyjki, przez co proces destylacji trwa tutaj do trzech razy dłużej niż w innych destylarniach. Zdaniem Bisseta, taka łagodna destylacja daje w rezultacie produkt bardziej czysty i łagodniejszy, a właśnie o taki produkt chodziło założycielom Aberfeldy, braciom Dewar.
W chwili obecnej w dalszym ciągu zdecydowana większość produktu Aberfeldy przeznaczana jest do zestawiania blendów, a tylko nieznaczna jej część butelkowana jest w postaci wspomnianej 12 i 21-letniej single malt. Na początku roku 2002 w Aberfeldy otwarto swego rodzaju muzeum whisky, w dużej mierze poświęcone trunkom marki Dewar’s, nazwane Dewar’s World of Whisky.