Etykieta na butelce whisky zawiera wiele przydatnych informacji, które powinny ułatwić nam wybór i ograniczyć ryzyko nietrafionych zakupów.
Co możemy odczytać na etykiecie butelki whisky?
Oprócz nazwy i pochodzenia rzuca się w oczy cyfra lub para cyfr 🙂 Będzie to wiek najmłodszego składnika whisky. Brak wieku na butelce (nie jest to bowiem obowiązkowe) oznacza whisky minimum 3 letnią w przypadku szkockiej, lub 2 letnią dla butelek z USA (w Stanach whisky leżakuje w wyższej temperaturze, niż w chłodnej Szkocji, co znacząco wpływa na szybkość jej dojrzewania...).
Oznaczenie wieku jest bardziej jednoznaczne dla whisky single malt. W zasadzie powinno być, bowiem ten rodzaj whisky pochodzi z jednego źródła; 12 lat na butelce oznacza 12 lat leżakowania w danej destylarni. Ale.. ze względu na koszty produkcji i potrzebę zapewnienia rozpoznawalnego i uznanego smaku producenci mieszają whisky z danej wytwórni z różnych beczek i z różnych lat. Na przykład Bowmore 12 YO jest produktem starannie wyselekcjonowanej mieszanki różnych słodowych whisky, które oczywiście przez te lata były destylowane w Bowmore na wyspie Islay. Deklaracja wieku 12 lat odnosi się do faktu, że najmłodsza whisky z tej mieszanki spędziła co najmniej 12 lat w beczce. I jest to single malt. Taką mieszankę rozcieńcza się przed butelkowaniem, zazwyczaj wodą, do 43%.
W przypadku whisky blended wiek na butelce oznacza, że najmłodsza whisky użyta w mieszance ma 12 lat. Popularny Ballantines 12 YO zawiera 40 (tak, czterdzieści) różnych gatunków single maltów, które mogą być w różnym wieku, ale najmłodszy z nich ma 12 lat.
Im wyższy wiek whisky widnieje na etykiecie, tym lepszy trunek?
W zasadzie powinno tak być: podczas leżakowania w beczce zachodzi wiele procesów chemicznych, które sprawiają, że smak i aromat whisky łagodnieją i stają się bardziej złożone. Z przezroczystej barwy i gryzącego zapachu po latach whisky przyjmuje kolory od słomkowego do ciemnobursztynowego oraz nieskończoną liczbę zapachów i smaków.
Jednak jednoznaczne stwierdzenie, że starszy wg etykiety trunek jest lepszy jest nieuprawnione:
- whisky mogło leżakować w beczkach o różnej "historii" - różne trunki mogły być w nich wcześniej przechowywane. Na etykiecie można znaleźć informację, że dana whisky dojrzewała np. w kombinacji beczek po sherry Oloroso i Pedro Ximenez, albo była finiszowana (wood finish) w beczkach po maderze, porto, sherry, rumie, calvadosie, czerwonym winie lub w beczkach mocno wypalanych. Najczęściej "zatrudniane" są beczki po Bourbonie, które nadają złocistą barwę i aromaty miodu, wanilii i kokosa, drugie pod względem użycia są beczki po sherry, nadające whisky piękną, ciemną barwę, aromaty suszonych owoców, kawy, czekolady i przypraw.
- ze względu na fakt, że na etykiecie podaje się wiek najmłodszego składnika może się zdarzyć, że pozostałe są bardziej "znamienite". Obrazuje to przypadek The Islay Malt 9YO, wypuszczonej przez Cadenhead’s. Większościowym udziałowcem tej whisky był szacowny ponad 30-letni Ardbeg, w którym wcześniej wskutek przeleżakowania poziom alkoholu spadł poniżej wymaganych prawem 40% - trzeba było go "reanimować" dodając wyraźnie młodsze whisky Bunnahabhain i Caol Ila. Powstał rewelacyjny trunek w równie rewelacyjnej (ze względu na owe 9YO najmłodszego składnika widniejące na etykiecie) cenie!
Co to za whisky?
- Malt whisky – whisky słodowa powstająca na bazie zesłodowanego ziarna jęczmienia, destylowana w kotłowych aparatach destylacyjnych (miedzianych alembikach), której niespieszny proces produkcyjny zapewnia wyrazisty smak i aromat. Ważnym elementem powstawania zwłaszcza szkockiej malt whisky jest suszenie (wędzenie) słodu na paleniskach torfowych. Destylat leżakuje najczęściej w dębowych beczkach, często używanych wcześniej do produkcji sherry, porto lub burbona.
- Grain whisky – whisky produkowana z mieszanki różnych, przeważnie niesłodowanych zbóż – kukurydzy, żyta, jęczmienia i/lub pszenicy. Destylowana w aparatach kolumnowych podobnie jak wódka, co jest efektywniejszą metodą przemysłową lecz otrzymuje się destylat gorszej jakości. Mniej aromatyczna w smaku od malt whisky. Jest głównym składnikiem popularnej blended whisky, zwłaszcza tych tańszych.
- Single malt whisky – whisky słodowa (malt) powstająca tylko w danej gorzelni z jednego rodzaju ziarna (jęczmiennego), która często bywa kupażem różnych beczek i roczników dla uzyskania wyjątkowego smaku i aromatu.
- Single cask – zwana również single barrel; mamy do czynienia z whisky pochodzącą wyłącznie z jednej beczki i zazwyczaj jednego rocznika, poddanej filtracji membranowej. Często sprzedawana jest w ponumerowanych butelkach jako wersja limitowana, może być jednak rozcieńczana dla uzyskania odpowiedniego "oprocentowania".
- Cask strenght – whisky o wyjątkowo dużej zawartości alkoholu. Surowy destylat (o mocy ok. 70% alk.) przelewa się do beczki, gdzie cześć alkoholu odparowuje w trakcie procesu dojrzewania. Przed rozlaniem go do butelek nie rozcieńcza się go jednak do zwyczajowych ok. 40–45%, tylko zostawia na poziomie ok. 60% - dziedziczy zatem „moc” beczki. Producent dla wiarygodności podaje też informacje o beczce, ilości rozlanych butelek itp.
- Single pot still – whisky produkowana tylko w Irlandii, której nie można w prosty sposób skatalogować jako single malt, single grain czy blended. Do wytwarzania single pot still oprócz słodowanego jęczmienia (namaczanego, kiełkującego), używa się bowiem niesłodowanego ziarna jęczmiennego (tzw. zielonego), nadającego trunkowi oleistości oraz specyficznego posmaku.
- Blended malt – mieszanka będąca połączeniem kilku malt whisky pochodzących z różnych destylarni. Określana również mianem pure malt. Przykładem takiej whisky jest Chivas Regla Ultis.
- Blended grain – podobnie jak w przypadku blended malt, jest to połączenie kilku grain whisky pochodzących z różnych destylarni. Przykładem takiej whisky jest Loch Lomond Single Grain.
- Blended – whisky mieszana powstająca z różnych rodzajów whisky słodowych (malt) i zbożowych (grain), czasami nawet czterdziestu albo więcej, które są zazwyczaj młodymi destylatami, chociaż nie brakuje także starszych roczników. Whisky single malt nadaje trunkowi charakteru, whisky grain łagodzą smak, zaś proporcje zależą oczywiście od producenta. Jest to najpopularniejszy rodzaj whisky na świecie, będący filarem sprzedaży takich marek jak Ballantine’s, Grant`s, Chivas Regal czy Tullamore Dew.
Skąd jest ta whisky?
- Scotch whisky – produkowana wyłącznie na terenie Szkocji według przepisów określonych w tym kraju. Szkocka whisky musi być wydestylowana ze słodu jęczmiennego (single malt) lub innych zbóż (grain / blended), przez minimum 3 lata leżakując w dębowych beczkach o objętości nieprzekraczającej 700 litrów. Prawo nie zezwala na używanie przy wytwarzaniu whisky niczego innego (oprócz wody) i... karmelu do zabarwienia cieczy. Co więcej, trunek musi zostać rozlany oraz zabutelkowany w Szkocji, nie mogąc opuścić terytorium wyspy bez akcyzy pozwalającej na sprzedaż detaliczną. Single Malt Scotch Whisky są przeważnie destylowane dwukrotnie, mając co najmniej 40% ABV.
- Irish whiskey – whisky pochodząca z Irlandii, tradycyjnie produkowana z mieszanki słodowanego oraz niesłodowanego jęczmienia (jarego) i podobnie jak szkocka whisky, musi leżakować minimum 3 lata w beczkach (drewnianych, jednak bez wyraźnego wskazania na dębowe). Irlandczycy nie wędzą jęczmienia i przeprowadzają potrójną destylację, dlatego smak ich whiskey jest zazwyczaj łagodniejszy od szkockiej. Wstępuje w rodzajach single grain, single pot still, blended czy single malt.
- Bourbon – amerykańska odmiana whiskey wytwarzana z kukurydzy oraz innych zbóż (żyto, słodowany jęczmień), jednak zawartość tego pierwszego musi wynosić minimum 51%. Bourbon leżakuje w świeżo opalonych dębowych beczkach, jest destylowany jednokrotnie, a jeśli dojrzewał minimum dwa lata spełniając wszystkie kryteria, może zostać określony mianem straight bourbon. Jego odmianę stanowi tennessee whiskey (Jack Daniel’s), która zanim trafi na leżakowanie poddawana jest filtracji klonowym węglem drzewnym. Większość bourbonów leżakuje minimum cztery lata, ale jeśli okres dojrzewania jest krótszy, taka informacja powinna znaleźć się na butelce. Wyróżniamy jeszcze rye whiskey wydestylowaną z zacieru zawierającego co najmniej 51% żyta, wheated bourbon gdzie obok obowiązkowych 51% kukurydzy reszta zacieru pochodzi z pszenicy, a także corn whisky wydestylowanej w minimum 80% z kukurydzy.
Inne informacje na etykiecie whisky
- „Limited Edition” lub „Distillers Edition”, czasem „Special Release” - rzadkie limitowane serie, z reguły dostępne tylko w gorzelniach, szczególnie pożądane przez kolekcjonerów na całym świecie.
- „100% Malt” - to nie jest to single malt, tylko po prostu blended malt z destylarni, która stosuje kreatywny marketing 🙂
- "Octaves", "Quarter Cask" - ta whisky dojrzewała w małych beczkach (50-120l) i proces dojrzewania przebiegał tu szybciej z uwagi na większy kontakt dojrzewającego destylatu z drewnem. W tym przypadku nie zawsze musimy oczekiwać określenia wieku na etykiecie.
- "Small Batch" – oznacza, że whisky została zabutelkowana z wybranej, niewielkiej liczby 20-40 beczek.
- "Non chill filtered" - producenci zwykle filtrują whisky (czyli obniżają jej temperaturę nawet do minus 4 stopni i przepuszczają przez filtr), aby wyzbyć się osadu i pozostałości procesu fermentacji i destylacji. Niektórzy producenci jednak tego nie robią, niektórzy klienci również sobie tego nie życzą.
- " ...medical caramel" - większość whisky jest obecnie barwiona karmelem, nawet szkockie prawo to dopuszcza. Edycje limitowane i wyroby niezależnych producentów są bardziej purystyczne... wtedy na etykiecie widnieje "natural colour".
- "Peat", "Peated Malt", "Heavily Peated" - oznaczenia, które znajdziemy na whisky torfowych. Jeśli nie lubimy smaków i aromatów palonego drewna, wędzonej ryby, pieczonych ziemniaków, podkładów kolejowych, asfaltu - uważajmy.
- Na etykiecie może też znaleźć się informacja o beczkach, które zostały napełnione destylatem po raz pierwszy 1-st fill (pierwszy raz po innym alkoholu) lub ponownego użycia tzw. refill cask (w których wcześniej dojrzewała whisky)
- Procenty... zwykle to stężenie mierzone w temperaturze 20ºC. W Stanach podawane jest w “proofach” (“proof” znaczy “odporny”). By toto przeliczyć na procenty, należy wartość proofów podzielić przez dwa 🙂
- Objętość... w Europie standardem jest 700 ml, ale w Stanach 750 ml... Szkoci i Irlandczycy podają objętość w centylitrach - 70 cl odpowiada naszym 700 ml, czyli 0,7 litra.
Ostatnio pojawiła się moda na spersonalizowane etykiety butelek whisky: możemy spotkać (otrzymać) np. Jasia Wędrowniczka opisanego w Poznaniu, Grant's Family Reserve 0,7l, Grant's 12 Year Old 0,7l, Grant's Select Reserve 0,7l oraz Tullamore Dew 0,7l. z pewnej sieci w Krakowie lub piękny spersonalizowany grawer na butelkach jednego z dystrybutorów. Czytajmy etykiety 🙂